เป้าหมายในชีวิตของฉัน
ตอนเด็กๆครูอนุบาลของผมชอบถามว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไรตอนนั้นก็นึกไม่ออก และอาชีพที่เห็นอยู่ประจำก็จะมีครู ตำรวจ ทหาร หมอ และอาชีพข้าราชการทั้งหลาย ทุกครั้งที่คุณครูถามผมชอบตอบ อยากเป็นครูครับแล้วครูก็ถามอีกว่าทำไมถึงอยากเป็นครู ผมก็มีคำตอบให้ครูทุกๆครั้งว่าตำรวจก็เท่ห์นะครับแต่ผมกลัวผีครับผมเคยเห็นตำรวจในหนังชอบไปดูศพตอนมีคนตายทำให้ผมไม่อยากเป็นตำรวจและนี่ก็น่าจะเป็นเหตุผลเดียวกับอาชีพหมอเพราะหมอต้องเจอศพ
อาชีพครูคืออาชีพที่อยู่ใจผมมาตลอดแต่พอโตขึ้นมาเรื่อยๆผมได้เจออาชีพมากมายหลายอาชีพ ผมได้เจออาชีพต่างๆจากการเรียนและในละครที่ผมชอบดูกับครอบครัว และละครอยู่เรื่องหนึ่งเป็นเรื่องกับการทำงานบนเครื่องบินผมเลยคิดว่าการทำงานอยู่บนนั้นดูดีมากๆ เวลาที่เครื่องลงแล้วเราได้ลากกระเป๋าในสนามบินแต่งตัวในฟอร์มของสายการบินมันทำให้ดูดีมากจนทำให้ผมอยากอยากทำงานอาชีพนี้มากๆ แต่ด้วยผมเป็นเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่งในการศึกษาของผมก็ไม่ได้ดีเท่ากับเด็กกรุงเทพฯ ในเรื่องภาษาสำหรับตัวผมบอกเลยแย่มากๆผมไม่เก่งภาษาอังกฤษเลย วิชาอื่นผมก็ไม่ได้เก่งเช่นเดียวกันผมเรียนแค่ผ่านๆตามภาษาเด็กต่างจังหวัดจนกระทั้งผมขึ้นมัธยมศึกษาตอนปลายผมได้ย้ายไปเรียนอยู่เมืองพัทยาซึ้งผมได้ตัดสิ้นใจไปอยู่กับญาติที่นั้นโดยที่จะต้องห่างจากพ่อแม่ แต่เนื่องด้วยผมคิดว่าตัวเองโตจนต้องเปิดรับสิ่งใหม่ๆเข้ามามากกว่าการเราต้องอยู่ที่เดิม จนมาถึงวันเปิดเทอมวันแรกของชีวิตเด็กมัธยมตอนปลายผมรู้ศึกด้อยมากสำหรับห้องที่ผมเรียนผมเลือกสายศิลป์ภาษาเพราะผมว่าภาษามันใช่สำหรับผมแต่ด้วยเพื่อนๆที่นี้เก่งภาษากันมากและโรงเรียนมีการแข่งขันต่อปีสูงวัดจากเกรดเฉลี่ยนของเด็กๆผมกดดันกับตัวเองมากรู้สึกด้อยตลอดเวลาผมพยายามผลักตัวเองและได้มีเพื่อนๆช่วยผมตลอดจนผมขึ้นม.5 ผมได้ย้ายไปเรียนห้องเอกของสายภาษาแรงกดดันสำหรับผมก็เพิ่มขึ้นมากอีกขั้นเพราะผมต้องตั้งใจเรียนให้มากกว่าเดิมเพื่อรักษาผลการเรียนไม่ให้ตกจนโดนย้ายกลับไปห้องเดิม
ผมตั้งใจมากๆและเพื่อนคอยให้ความช่วยเหลือตลอดมาจนผมได้อยู่ห้องเอกจนจบ ผมรู้สึกว่าการที่ได้มาอยู่ที่นี้ทำให้ผมได้อะไรหลายอย่างผมได้ทั้งฝึกตัวเองและดันตัวเองมากๆแต่ก็ไม่มากพอสำหรับการที่จะไปทำงานเป็นสจ๊วตได้แต่ผมก็ไม่ได้น้อยใจตัวเองนะครับผมคิดว่าเราอาจพัฒนาตัวเองช้าไปก็เท่านั้นเรายังมีเวลาพัฒนาตัวเองและเราเรียนจบสาขาไหนก็เราสามารถเป็นสจ๊วตได้
ปัจจุบันผมเรียนสาขาการจัดการโลจิสติกส์และซัพลายเชนสาขานี้สามารถตอบโจทย์ผมเรื่องสายบินได้ดีไม่แพ้คนที่เรียนการบินโดยตรง ผมเชื่อเสมอว่าเมื่อเราไม่หยุดดันตัวเองคนเราสามารถเปลี่ยนและปรับปรุงตัวเองได้เสมอแค่เราไม่คิดจะหยุดก็เท่านั้น " สวัสดีครับ "
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น